Św. Bonawentura

Litania do św. Bonawentury
Kyrie, elejson. – Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas. – Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, – zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo Niepokalana, – módl się za nami.
Św. Franciszku Seraficki,
Św. Bonawenturo,
Wierny Synu Kościoła Świętego,
Obrońco wiary katolickiej,
Przyjacielu i Doradco Papieża,
Ojcze Soboru Lyońskiego,
Drugi Założycielu Zakonu Braci Mniejszych,
Troskliwy o przyszłość Zakonu,
Doktorze Seraficki,
Gorliwy naśladowco św. Franciszka,
Głosicielu cnót Biedaczyny z Asyżu,
Pokorny Bracie Mniejszy,
Przykładzie życia zakonnego,
Odrzucający ziemskie zaszczyty,
Cierpliwy w codziennych trudnościach,
Doceniający każdą uczciwą pracę,
Wzorze mądrości,
Zgłębiający istotę Boga,
Mistrzu teologów,
Obrazie ewangelicznej prostoty,
Zwierciadło doskonałości chrześcijańskiej,
Ogniu pobożności,
Mężu pragnący świętości,
Otwarty na działanie Ducha Świętego,
Zalecający częstą spowiedź świętą,
Miłośniku Eucharystii,
Zabiegający o dobro dusz,
Życzliwy dla każdego człowieka,
Budujący pokój wśród ludzi,
Patronie naszej parafii,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – zmiłuj się nad nami.
K. Módl się za nami św. Bonawenturo.
W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się
Wszechmogący wieczny Boże, + Ty w świętym Bonawenturze dałeś nam przykład gorliwego życia chrześcijańskiego, * spraw, abyśmy czerpali światło z jego nauki i naśladowali jego gorącą miłość.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Powrót do góry strony

+++++++++++++++++++++++++++

PIEŚŃ DO ŚW. BONAWENTURY
1. O Święty Bonawenturo
Patronie naszej parafii
Z niebios wspieraj nas w potrzebie
Gdy modlimy się do Ciebie.
2. Duchowy Synu Franciszka
Bogaty w wiedzę i cnoty
Wyproś miłość nam u Boga
Gdy do serca puka trwoga.
3. Za swego życia ziemskiego
Pragnąłeś zgody, jedności
Niech się ludzie pojednają
I z zawiści nawracają.
Imprimatur Kuria Metropolitalna
Gniezno, 17. 01. 2012 r. Bp Bogdan Wojtuś Wikariusz Generalny

Powrót do góry strony
+++++++++++++++++++++++++++

Nowenna przed Uroczystością św. Bonawentury

1. Pieśń parafialna do św. Bonawentury
(Słowa wstępne na każdy dzień nowenny)
2. Św. Bonawentura był człowiekiem wybitnym ze względu na wiedzę i wymowę, świętym, sławnym ze swojego życia, miłości i wyjątkowego charakteru. Był człowiekiem dobrym, pobożnym, współczującym, cnotliwym, miłym dla Boga i dla ludzi. Bóg udzielił mu tej szczególnej łaski, że ktokolwiek zobaczył go, chociaż nawet przez chwilę, od razu poczuł do niego sympatię.
Słowa na każdy dzień nowenny

6 lipca – Pierwszy dzień nowenny, posłuchajmy słów św. Bonawentury:

„Wielu zna wiele, ale nie zna samych siebie; dostrzegają oni innych a zaniedbują siebie: szukają Boga poprzez rzeczy zewnętrzne, opuszczając swoje własne wnętrze,

chociaż Bóg jest w ich wnętrzu”.

7 lipca – Drugi dzień nowenny, posłuchajmy słów św. Bonawentury:

„Żadna radość, żadna przyjemność, żadne piękno stworzeń nie potrafi przywiązać serca ludzkiego, nie potrafi go nasycić. Wszelkie bogactwo, nie jest Bogiem, jest dla mnie nędzą”.

8 lipca – Trzeci dzień nowenny, posłuchajmy słów św. Bonawentury:

„Często rozważaj, pilnie myśl i wracaj myślą do tego, że śmierci nie można uniknąć, że godziny śmierci nie można zmienić. Cóż w sprawach ludzkich bardziej pewnego od śmierci, a co bardziej niepewnego od godziny śmierci. Tak więc pamiętaj: życie bezpieczne, to życie z czystym sumieniem”.

9 lipca – Czwarty dzień nowenny, posłuchajmy słów św. Bonawentury:

„Oto miłośnicy doczesności chodzą po jarmarkach tego świata, jedni szukają bogactw, inni zaszczytów, inni chwały. Ale co powiem o bogactwach? Z trudem się je nabywa, z lękiem się je posiada,

z bólem się je traci”.

10 lipca – Piąty dzień nowenny, posłuchajmy słów św. Bonawentury:

„Modlitwa jest wzniesieniem umysłu do Boga. Na modlitwie Bóg nie zważa tylko na słowa proszącego, lecz także patrzy na serce modlącego się”.

11 lipca – Szósty dzień nowenny, posłuchajmy słów św. Bonawentury:

„W niebezpieczeństwach, w uciskach i w sprawach wątpliwych, myśl o Maryi, wzywaj Maryję. Idąc za Nią, nie zbłądzisz; Ją prosząc, nie stracisz nadziei; podtrzymywany przez Nią nie upadniesz; chroniony przez Nią, nie będziesz się lękał; pod Jej przewodnictwem nie zmęczysz się; gdy Ona się zmiłuje, dostąpisz przebaczenia”.

12 lipca – Siódmy dzień nowenny, posłuchajmy słów św. Bonawentury:

„Człowieku zanim przystąpisz do spowiedzi św., z wielką skruchą serca, przypomnij sobie dokładnie wszystkie grzechy, które popełniłeś po ostatniej spowiedzi. I niech twoja spowiedź będzie częsta i szczera”.

13 lipca – Ósmy dzień nowenny, posłuchajmy słów św. Bonawentury:

„Przez godne i częste przystępowanie do Komunii świętej dokonuje się w człowieku: odpuszczenie grzechów, uśmierzenie namiętności, oświecenie umysłu, wewnętrzne umocnienie, zjednoczenie z Chrystusem i Jego mistycznym ciałem, umocnienie cnót, uzbrojenie przeciwko diabłu, pewność
w wierze, podniesienie w nadziei, pobudzenie miłości, wzrost pobożności i obcowanie z aniołami.

Podczas Komunii św. zatrzymaj się nieco i nie mów językiem czy ustami, lecz sercem”.

14 lipca – Dziewiąty dzień nowenny, posłuchajmy słów św. Bonawentury:

„Czy święci modlą się za drogie im osoby? Tak sprawiedliwi modlą za tych, których kochali w Panu i za tych, którzy ich proszą, aby zachowali się od zła i uwolnili się od pokus świata, a jeśli są w błędzie, aby się poprawili
i szybciej zjednoczyli się z nimi”.

LITANIA DO ŚW. BONAWENTURY

Kyrie, elejson. – Chryste, elejson. Kyrie, elejson.

Chryste, usłysz nas. – Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, – zmiłuj się nad nami.

Synu, Odkupicielu świata, Boże, – zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, Boże, – zmiłuj się nad nami.

Święta Trójco, Jedyny Boże, – zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo Niepokalana – módl się za nami.

Św. Franciszku Seraficki,

Św. Bonawenturo,

Wierny Synu Kościoła Świętego,

Obrońco wiary katolickiej,

Przyjacielu i Doradco Papieża,

Ojcze Soboru Lyońskiego,

Drugi Założycielu Zakonu Braci Mniejszych,

Troskliwy o przyszłość Zakonu,

Doktorze Seraficki,

Gorliwy naśladowco św. Franciszka,

Głosicielu cnót Biedaczyny z Asyżu,

Pokorny Bracie Mniejszy,

Przykładzie życia zakonnego,

Odrzucający ziemskie zaszczyty,

Cierpliwy w codziennych trudnościach,

Doceniający każdą uczciwą pracę,

Wzorze mądrości,

Zgłębiający istotę Boga,

Mistrzu teologów,

Obrazie ewangelicznej prostoty,

Zwierciadło doskonałości chrześcijańskiej,

Ogniu pobożności,

Mężu pragnący świętości,

Otwarty na działanie Ducha Świętego,

Zalecający częstą spowiedź świętą,

Miłośniku Eucharystii,

Zabiegający o dobro dusz,

Życzliwy dla każdego człowieka,

Budujący pokój wśród ludzi,

Patronie naszej parafii,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – przepuść nam, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – wysłuchaj nas, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, – zmiłuj się nad nami.

K. Módl się za nami św. Bonawenturo.

W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

(Na zakończenie wspólne prośby)

Bóg wspomaga i darzy opieką swój lud, który wybrał sobie na dziedzictwo, aby go doprowadzić do szczęścia.

Pamiętając o dobroci Boga, składajmy Mu dzięki i wołajmy do niego:

1. Ojcze nieskończenie dobry, błagamy Cię za naszym papieżem N. i za naszym biskupem N.,
   • miej ich w opiece i uświęcaj swoją mocą.

Wysłuchaj, Panie, prośby swego ludu.

1. Spraw, niechaj chorzy jednoczą się z cierpieniami Chrystusa, aby zawsze mogli doznawać Jego pociechy.

Wysłuchaj, Panie, prośby swego ludu.

1. Zachowaj nasz naród od nieszczęścia, niech żyje w dobrobycie i w pokoju.

Wysłuchaj, Panie, prośby swego ludu.

1. Panie, okaż zmarłym parafianom swoją wielką łaskawość wprowadź ich do niebiańskiego mieszkania.

Wysłuchaj, Panie, prośby swego ludu.

1. Ty postawiłeś świętego Bonawenturę na czele wśród braci i ubogaciłeś go darami Ducha Świętego,
   • napełnij nasze umysły i serca światłem Ducha Świętego.

Wysłuchaj, Panie, prośby swego ludu.

Ojcze nasz…

Módlmy się

Wszechmogący wieczny Boże, + Ty w świętym Bonawenturze dałeś nam przykład gorliwego życia chrześcijańskiego, * spraw, abyśmy czerpali światło z jego nauki i naśladowali jego gorącą miłość. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Pakość, 2012 r.

Powrót do góry strony
+++++++++++++++++++++++++++

Św. Bonawentura i jego wkład do duchowości

a) Życie
Imię Bonawentura figuruje wśród najznakomitszych w historii Kościoła trzynastego wieku – jako przyjaciel i współpracownik kilku papieży, a w historii zakonu w zakresie teologii i duchowości jest bez wątpienia najsławniejszy. Usystematyzował i rozpracował naszą duchowość, a jako święty rządca zakonu sam ją praktykował i wdrażał innych w praktykę tej duchowości.
Urodził się w Bagnoregio około roku 1217. Mając dwadzieścia pięć lat jako magister artium, w 1243 roku wstępuje do franciszkanów . Potem studiuje teologię i w 1248 roku naucza jako bakałarz biblijny. Jego mistrzami byli pierwsi doktorzy franciszkańscy w Paryżu: Aleksander z Hales, Jan de la Rochelle, Odo Rigaldi. Około roku 1254 zdobywa licencjat z teologii i rozpoczyna wyjaśniać Piotra Lombarda. W lutym 1257 roku Bonawentura kończy nauczanie, bo zostaje wybrany generałem zakonu, mając zaledwie czterdzieści lat. Jako generał okazał się Bonawentura nie tylko wybitnym administratorem, ale prawdziwym wychowawcą braci, dla których pisze dzieła ascetyczne i mistyczne, jak również dwie biografie św. Franciszka. Nominacja Bonawentury na kardynała, a potem jego prace na Soborze Lyońskim II (1274) skłoniły go do rezygnacji ze stanowiska generała. Umarł w nocy z 14 na 15 lipca 1274 roku w Lyonie, opłakiwany przez całe chrześcijaństwo.
b) Pisma
Wielki wpływ i autorytet zawdzięcza Bonawentura swym licznym dziełom, przez które ukształtował swoją szkołę i pozyskał wielu uczniów. Ojcowie z Quaracchi wydali Opera omnia Bonawentury w latach 1882-1902; obejmują one 10 tomów. Najważniejszy dla duchowości jest tom ósmy , który zawiera wszystkie pisma mistyczne Bonawentury oraz te, które dotyczą zakonu – w sumie 24. Oto zasadnicze:
De triplici via – traktuje o medytacji, modlitwie i kontemplacji.
Soliloquium de quattuor mentalibus exercitiis – dialog między duszą i człowiekiem wewnętrznym.
Lignum vitae – zawiera 48 medytacji na temat życia i śmierci Jezusa; przyczyniło się bardzo do rozpowszechnienia kultu człowieczeństwa cierpiącego Chrystusa.
De sex alis Seraphim – czyli o sześciu cnotach, które powinni posiadać przełożeni: sprawiedliwość, współczucie, cierpliwość, przykład życia, szanowanie cudzych tajemnic i modlitwa.
Vitis mystica – przedstawia Chrystusa jako winorośl.
Expositio regulae i Regula novitiorum – dotyczą życia franciszkańskiego w szczególności.
c) Bonawenturianizm
Zanim przejdziemy do analizy doktryny ascetycznej i mistycznej św. Bonawentury, będzie rzeczą pożyteczną wyjaśnienie tego pojęcia. W nowszych czasach wydobyto na światło dzienne prawdziwe znaczenie św. Bonawentury, jego naukę, jego pozycję w historii teologii katolickiej i duchowości, zwłaszcza w relacji do św. Tomasza. Jest nie
porozumieniem przeciwstawiać Bonawenturę Tomaszowi. Oni reprezentują dwie pozycje odmienne, ale to nie znaczy, że przeciwne. Wszelako słusznie mówi się o bonawenturianizmie i o tomizmie.
Bonawenturianizm oznacza, że Bonawentura jako filozof i teolog miał swoje źródła, były to źródła szczególnie augustyńskie; wielkie więc problemy teologiczne i filozoficzne rozwiązywał we właściwy sobie sposób oraz wypracował swoją własną syntezę, równocześnie filozoficzną i teologicznomistyczną. Bonawentura jest osobowością złożoną: filozofem, teologiem dogmatycznym i mistykiem. Wśród źródeł syntezy bonawenturiańskiej przeważa św. Augustyn, tak jak nauczył się doceniać go w szkole Aleksandra z Hales. Augustyn jest dla niego największym autorytetem wśród filozofów i teologów. Platon był człowiekiem mądrości, Arystoteles wiedzy, ale Augustynowi została dana mądrość i wiedza w Duchu Świętym. Idea fundamentalna Bonawentury jest następująca: po Objawieniu Jezusa Chrystusa w odpowiedzi na trudne problemy życia nie można odłączyć rozumu od wiary, ani w teorii, a tym mniej w praktyce. Dlatego nie uważa filozofii za autonomiczną i samowystarczalną w relacji do Objawienia.
d) Duchowość bonawenturiańska
Św. Bonawentura jest przede wszystkim mistykiem, co więcej, “księciem mistyki”, jak go określił Leon XIII. Zasłużył na taki tytuł i uznanie z racji dzieł traktujących o nauce mistycznej zawierających oryginalne koncepcje, jak trzy drogi do doskonałości (oczyszczenia, oświecenia i zjednoczenia), środki i cele tych dróg, kontemplacja, relacja do stworzeń oraz rozważania o męce Chrystusa. Ponadto on sam osiągnął szczyty przeżyć mistycznych.
Nauka teologiczna według Bonawentury jest równocześnie spekulatywna (dogmatyka), praktyczna (moralna) i kontemplacyjna lub mistyczna albo sapiencjalna. Ta trzecia część teologii obejmuje równocześnie wiedzę i afekt; nazywa się ona mądrością i zasadniczym jej celem jest: ut boni framus (postęp w dobrym) .
Określając bliżej teologię mistyczną Bonawentura mówi, że naucza ona człowieka dróg i środków, które go prowadzą do nadzwyczajnego zjednoczenia lub do miłości ekstatycznej. Celem całej aktywności ascetycznej jest miłość ekstatyczna lub kontemplacja wlana, którą normalnie porównuje się z doskonałością; proces, który do niej prowadzi, przebiega w trzech etapach (droga oczyszczenia, oświecenia, zjednoczenia), a owocami są: pokój, prawda i miłość.
Chrześcijanin obdarowany zdolnościami naturalnymi i nadprzyrodzonymi i wykorzystując je maksymalnie, może przejść ze stanu początkujących do postępujących, a wreszcie doskonałych; może osiągnąć szczyt doskonałości chrześcijańskiej, czyli kontemplację wlaną, sapiencjalną, doskonałą. Droga, która prowadzi do pełnej doskonałości, jest zawsze potrójna: oczyszczenia, oświecenia i zjednoczenia. Tym drogom są wspólne trzy podstawowe ćwiczenia: rozmyślanie z czytaniem, modlitwa i kontemplacja – na każdej drodze zmieniają one aspekt i nabierają odpowiedniej doniosłości .
Miłość jest korzeniem, formą, celem, dopełnieniem i węzłem wszelkiej doskonałości chrześcijańskiej. Doskonałość ma trzy stopnie: najniższy polega na zachowaniu przykazań, średni polega na wypełnieniu rad ewangelicznych, najwyższy polega na radości z doznawania słodyczy wiecznych. Pierwsza jest doskonałością względną, a prawdziwa perfectio evangelica jest druga – średnia. Elementami tej doskonałości są trzy rady ewangeliczne, z których na pierwsze miejsce Bonawentura wysuwa ubóstwo, jako radę. zasadniczą, główny fundament i najwznioślejszą podstawę . Nasze wyrzeczenie bowiem zaczyna się od dóbr ziemskich przygotowując nas do kontemplacji, realizuje się następnie w umartwieniu ciała i kończy się na posłuszeństwie, które nadaje doskonałości ewangelicznej najwyższe i najszlachetniejsze dopełnienie .

Papież na Anioł Pański o św. Bonawenturze

Castelgandolfo, 15.07.2012

„W jednym ze swych listów Bonawentura pisze: «Wyznaję wobec Boga, że racją, dla której jeszcze bardziej pokochałem życie błogosławionego Franciszka, było to, iż rzypomina ono początki i wzrastanie Kościoła». Te słowa św. Bonawentury odnoszą nas bezpośrednio do dzisiejszej Ewangelii o rozesłaniu z misją dwunastu apostołów przez Jezusa, który przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę. Franciszek z Asyżu po swym nawróceniu wypełnił dosłownie tę Ewangelię, stając się najwierniejszym świadkiem Jezusa. Szczególnie zjednoczony z tajemnicą Krzyża, został przemieniony w «drugiego Chrystusa», jak go przedstawia właśnie św. Bonawentura. Dla całego życia św. Bonawentury, jak i jego teologii, główną inspiracją był Jezus Chrystus. Tę centralność Chrystusa spotykamy też w drugim, czytaniu dzisiejszej Mszy, słynnym hymnie z Listu św. Pawła do Efezjan (1, 3-14). Zawiera on wizję historii, do której rozpowszechnienia w Kościele przyczynił się św. Bonawentura: cała historia ma jako centrum Chrystusa, który zapewnia też nowość i odnowę każdej epoce” – powiedział Benedykt XVI.